W opowiadaniu tym rodzina spędzająca czas na ogródku działkowym postanawia rozprawić się z mszycami, które osiadły na krzaku róży. Tato chciałby w tym celu wykorzystać opryski, syn Tomek – pistolet na wodę, a mała Rozalka zaplanowała nazbierać z okolicznych łąk ubarwionych kropkami chrząszczy, po czym wysypać je na obsypany mszycami krzew róży.

Dzieci podczas zajęć dowiedziały się, że mszyce są przysmakiem biedronek. Większość gatunków biedronek to zwierzęta drapieżne o nieposkromionym apetycie i  jako takie, są niezrównanymi sprzymierzeńcami człowieka w walce z różnymi szkodnikami roślin. Biedronka w ciągu swego życia może zjeść ponad 5000 mszyc. Rozmowy o biedronkach dotyczyły także ubarwienia ich skrzydeł. Istnieją biedronki o jaskrawoczerwonych, żółtych i pomarańczowych skrzydłach opatrzonych czarnymi kropkami i nie należy wierzyć sądom, że ilość kropek na skrzydełkach biedronki zaświadcza o jej długości życia. Zarówno wybarwienie skrzydeł, jak i ilość kropek, świadczy wyłącznie o odmianie gatunkowej chrząszcza, bowiem zarówno biedronki z dwiema kropkami, jak i te z siedmioma, żyją około czternastu miesięcy.  Biedronka siedmiokropka ma siedem czarnych kropek, zaś biedronka dwukropka, jak sama nazwa wskazuje, ma wyłącznie kropek dwie. Uczestniczące w zajęciach dzieci dowiedziały się także, że w świecie zwierząt kontrastowe ubarwienie (w przypadku biedronek: czerwono-czarne lub żółto-czarne) jest sygnałem ostrzegawczym, która zapewnia ochronę zwierzęcia.

Nowinek w tym dniu było znacznie więcej. Chciałyśmy także, by dzieci poznały potoczną nazwę biedronki. Jest nią boża krówka. Boża krówka to potoczna, ludowa nazwa chrząszcza, która znana jest od co najmniej 300 lat. Natomiast skąd się wzięła nazwa biedronka? Krowy, które charakteryzuje biało-czarne umaszczenie, nazywano dawniej biedrulami lub biedrunami. Właśnie na kanwie czarnych łat biedruny małe, niepozorne zwierzątko nazwano słowem biedrunka, czyli krówka. Określenie to szybko zyskało popularność i od tej pory owada nazywano biedronką.

Wyjaśnienie dzieciom zagadnień związanych z pojęciem, które nad wyraz często używają – w tym wypadku nazwą grupy, dla której należą – było bardzo wskazane. Po pierwsze wniosło do słownika dziecka nowe określenia (boża krówka, odmiana gatunkowa). Po drugie – obalało fałszywy sąd o wieku zwierzęcia. Po trzecie – zaświadczało, że wielu nowych, ciekawych informacji można dowiedzieć się z książek.

Na koniec spotkania każde dziecko mogło sobie wybrać książkę, którą zabierze do domu. Po raz pierwszy nie przygotowałyśmy wystawki książek, więc aby przedszkolak wybrał książkę musiał najpierw podejść do regału i odszukać książkę, która wzbudziła jego  zainteresowanie. Nauka wyboru odpowiedniej literatury przy wolnym dostępie do półek w bibliotece gwarantuje umiejętność samodzielnego wyszukiwania książki (bez nauczyciela, rodzica). To bardzo cenna umiejętność, bowiem już od najmłodszych lat kształtuje nawyki czytelnicze i kreuje gusta.