Autorka w humorystyczny sposób przedstawiła zachwyty ptactwa hodowlanego w kurniku: kaczek dropiatych, kurek jarzębatych i gąski siodłatej nad pisanką. Całe podekscytowanie kur wielobarwnym jajkiem rozwiała perliczka – „szara elegantka w rękawiczkach. Spojrzała na jajko z góry i tak powiedziała do kury:

- Nie ma co robić krzyku! Jajko – zwykła rzecz w kurniku. Życie mu nie będzie bajką; w końcu to jest tylko jajko. Losy jajka są sądzone – jajecznica lub sadzone”.

W rzeczy samej, losy jajka są przesądzone - zgodzić się z perliczką musimy. Jaja zostaną spożyte. Nim jednak trafią na stół wielkanocny w wielu domach rozpocznie się tradycyjne malowanie jaj.

Jaja stanowią element dekoracyjny tych świąt, a wspólne starania podczas ozdabiania jaj służą integracji. Na uwagę jednak zasługuje fakt, że jajko jest niepodważalnym symbolem rodzącego się, nowego życia. W religii katolickiej i prawosławnej jajko związane jest z motywem zmartwychwstania Chrystusa dającym ludzkości nadzieję na życie wieczne.

Podczas zajęć bibliotekarka prowadziła rozmowy z dziećmi na temat metod barwienia jaj w domach. Opowiedziała na czym polega różnica między pisanką, a kraszanką oraz wskazała, że w niektórych kulturach panuje zwyczaj wyklejania wielkanocnych jaj. Dzisiejsze gospodyni domowe do barwienia jaj wykorzystują gotowe barwniki lub kolorową bibułę, która skutecznie barwi wodę, lecz dawniej umiejętnie radzono sobie za pomocą naturalnych produktów, zwykle ogólnie dostępnych. Chcąc uzyskać kolor żółty do barwienia wykorzystywano łupiny cebuli, jasnożółty - korę młodej jabłoni i suszone jaskry polne. Zieloną barwę uzyskiwano  przygotowując wywar z pokrzywy. Jajka nabierały bordowego odcienia w momencie zanurzenia go w wywarze z pnia dębowego, zaś pisanki o kolorze czerwonym pochodziły z wywarów owoców czarnego bzu.

Z dziećmi pożegnaliśmy się życząc udanej zabawy podczas dekorowania jaj oraz wielu szczęśliwych chwil w święta.