Praca bibliotekarza, jak podkreślono na samym początku, nie polega tylko na wypożyczaniu książek i wydawaniu ich czytelnikom. Czytelnicy w bibliotece realizują różne potrzeby, a bibliotekarze starają się tym potrzebom sprostać: służą pomocą w wyszukiwaniu potrzebnych informacji, przygotowaniu bibliografii, sprowadzaniu publikacji spoza zbiorów naszej biblioteki. Ponad to analizują stan czytelnictwa w gminie i reagują na wszelkie możliwe czynniki, mogące te procesy zakłócić. Ale to nadal nie wszystko. Czytelnicy często przychodzą po to, by móc porozmawiać. Tak! Bibliotekarz to trochę taki psycholog, na którego ramiona można zrzucić swoje problemy, podzielić się smutkami i radościami, pośmiać się, ponarzekać. Jednym słowem bibliotekarz jak gąbka – przyjmie wszystko. Dlatego nie jest to łatwy zawód, nie każdy się do tego nadaje. 

Uczennice dowiedziały się  skąd się biorą książki w bibliotece, kto decyduje o tym, co jest kupowane do zbiorów biblioteki, ale także w jaki sposób można zostać bibliotekarzem. Rozmawialiśmy o etapach, które przechodzi książka w bibliotece, nim trafi do rąk czytelnika. Rozmawialiśmy o rzetelnym opracowaniu książki, by później ją odnaleźć wśród tysięcy książek.  Rozmawialiśmy o tym, że każda książka ma swoje miejsce na konkretnej półce i odpowiednim miejscu w katalogu kartkowym i elektronicznym. Przykładowy katalog kartkowy zaprezentowałyśmy, by uczennice mogły same wyszukać książkę.

Biblioteka to kompleks wielu działów ściśle ze sobą sprzężonych: gromadzenia, opracowania, wypożyczalni różnych zbiorów, czytelni, magazynów na książki ważne, lecz rzadziej wypożyczanych. Czas upłynął zbyt szybko, a można by jeszcze dużo mówić o pracy bibliotekarza. Na zakończenie, a trochę na zachętę, że „nie taki diabeł straszny, jak go malują”, zaprezentowałyśmy uczennicom anegdotki z życia biblioteki. Wspólnie śmiałyśmy się z przekręconych tytułów książek, ale uśmiech na twarzach dziewcząt zakwitł również wtedy, gdy wzorem niektórych czytelników, poprosiłyśmy o znalezienie poszukiwanej książki z niebieską okładką (niebieskich okładek w bibliotece jest mnóstwo i nieprawdopodobnym jest znalezienie książki, o której czytelnik myśli, na podstawie przesłanki o kolorze obwoluty).