Iwona Poczopko jest krytykiem filmowym i telewizyjnym.  Studiowała wiedzę o teatrze w Akademii Teatralnej w Warszawie, była wykładowcą historii teatru i filmu w Międzywydziałowym Instytucie Nauk Humanistycznych. Do utworu przemyciła niemało wątków historycznych z historii Rosji i Polski, ale także opisów muzeów i znanych dzieł. Dygresje te, miejscami bardzo szczegółowe, potwierdzały, iż autorka publikacji dysponuje wiedzą o bogactwach kulturalnych zgromadzonych w muzeach świata i kolekcjach prywatnych.

Czytelniczki podczas wspólnych rozmów o książce stwierdziły, iż powieść „Służąca” nie należy do łatwych, od czytelnika wymaga całkowitego skupienia, w przeciwnym razie można zgubić wątek. Czytelniczki potwierdziły, iż zmuszone były przekładać stronice, wracać do tekstu wcześniejszego, by powiązać poruszane tematy. Brak klasycznych dialogów i „przestrzeni” w powieści również dla czytelniczek był czymś nowym. Należało intuicyjnie, lub poprzez zastosowaną fleksyjność, odróżnić, do kogo należy dana wypowiedź. Wszystkie czytelniczki potwierdziły ponadto, iż mimo wyraźnych zawiłości i utrudnień, które najprawdopodobniej autorka zastosowała celowo, powieść się nam podobała.

Klubowiczki ustaliły, iż niewątpliwym atutem powieści jest jej fabuła. Rozwinięta i zagmatwana. Jednak do zalet powieści można zaliczyć także fakt, iż przeszłość głównej bohaterki, która ma wpływ na jej współczesną postawę, czytelnik poznaje na końcu utworu. Kolorytu powieści dodaje także zestawienie introwertyka z ekstrawertykiem i wskazanie ich płaszczyzny porozumienia. Wreszcie na koniec ukazanie prawdziwej przyjaźni, pełnej wyrzeczeń i kompromisów.

Z pewnością powieść jest warta polecenia. Dla tych, którzy ćwiczą intelekt, może być idealnym narzędziem do treningu umysłowego. Polecamy.